Żeberka duszone

Żeberka duszone

Autorem artykułu jest Kazimierz Woźny

Dzisiaj zaproponujemy Państwu typowe polskie danie, jakim są żeberka. Żeberka można przygotować na różny sposób, ale my skupimy się na duszonych. Danie nie jest bardzo skomplikowane, ale niestety dość pracochłonne – niemniej jednak efekt końcowy wart jest zachodu. Zapraszam do gotowania.

Składniki:
1/ pół kilograma żeberek wieprzowych
2/ marchewka, pietruszka, 2 rzodkiewki
3/ kostka rosołowa mięsna
4/ przyprawa do wieprzowiny
5/ sól, pieprz
6/ dwie łyżki mąki, łyżeczka octu
7/ koperek, kilka ziaren ziela angielskiego, liść laurowy
8/ olej do smażenia
9/ śmietana mała 18%
10/ sałata masłowa, ogórek zielony


Przygotowanie:
Żeberka myjemy, osuszamy ręcznikiem i kroimy w paski wzdłuż kości. Smażymy na oleju czekając, aż się lekko zarumienią. Aby mięso było smaczniejsze, dodajemy trochę przyprawy do wieprzowiny i jeszcze chwilę smażymy.
W międzyczasie wstawiamy w garnku 1 litr wody, dodajemy pokrojone w kostkę lub plasterki warzywa, ziele angielskie, liść laurowy i kostkę rosołową - gotujemy. Dodajemy podsmażone (zarumienione) żeberka i gotujemy (dusimy) do miękkości.
Na koniec zagęszczamy sos mąką (w pół szklanki wody rozrabiamy 2 łyżki mąki i wlewamy do garnka stale mieszając). Pozostaje już tylko doprawić solą i pieprzem i dosypać trochę koperku. Potrawę podajemy z ziemniakami lub kaszą gryczaną.
Do tej potrawy na surówkę najlepsza będzie sałata w śmietanie z rzodkiewką i ogórkiem. Sałatę myjemy i kroimy (rwiemy) na kawałki – rzodkiewkę i ogórek na plasterki. Do salaterki wlewamy śmietanę i dodajemy sałatę, ogórek i rzodkiewkę, delikatnie solimy i pieprzymy, wlewamy łyżeczkę octu - wszystko dokładnie mieszamy (możemy dodać 2 szczypty papryki słodkiej). W razie konieczności ponownie doprawiamy solą. Danie gotowe!
---
http://polskiedania.blogspot.com
Artykuł pochodzi z serwisu www.Artelis.pl

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Piernik lwowski - mamy Uli

Obraz
Składniki: 70 dag mąki pszennej, 10 dag maki ziemniaczanej, 1 i 1/2 szklanki miodu, 1 i 1/4 szklanki cukru, 15 dag margaryny, 15 dag smalcu, 5 dużych jaj, 1 paczka przyprawy piernikowej, 1 i 1/2 szklanki śmietany, 2 łyżeczki sody, jeśli ktoś lubi - można dodać bakalie. Centrum Lwowa Wykonanie: Żółtka utrzeć z miodem i cukrem, wlać roztopiony tłuszcz, dodać przyprawę piernikową i ciągle ucierając wlać śmietanę. Następnie wsypać wcześniej przesiana i ogrzaną mąkę wymieszaną z sodą. Delikatnie połączyć ciasto ze wcześniej ubitą na sztywno pianę z białek i przełożyć do formy wysmarowanej margaryna i posypaną bułką tartą. Piec około 60 minut w średnio nagrzanym piekarniku. Jeszcze ciepłe upieczone ciasto można polukrować polewą białą lub kakaową. Można też jeśli ktoś lubi przekroić go wzdłuż i przełożyć np. marmoladą lub kwaśną masą owocową. Gdy piernik ostygnie należy owinąć go w folię i pozostawić 2-4 dni aby "dojrzał" i zwilgotniał. Smacznego
Czytaj więcej

Przepisy na wino z żyta i owoców oraz wino bez drożdży z „Plon” (1938 r.)

Obraz
Przepisy na wino z żyta i owoców oraz wino bez drożdży z „Plon” (1938 r.) Autorem artykułu jest Krzysztof Dmowski Przed wielu laty, remontując bardzo stary dom, natknąłem się na paczkę starych, choć zniszczonych czasopism. Dla właścicieli szczątki gazet nie stanowiły żadnej wartości i pozwolili mi je zachować, a wśród nich znalazłem „Plon” z 1938 roku, zawierający dobre przepisy na zrobienie wina i te właśnie przepisy przedstawiam poniżej. "Wino można wyrabiać z jabłek, gruszek jarzębiny, tarniny, głogu, winogron, z rabarbaru, czyli rzewienia – z rozmaitych owoców jagodowych jak agrest, porzeczki, maliny, borówki, z czereśni, wisien, ostrężyn, owoców morwy, ze śliwek a także z niektórych warzyw, na przykład z pomidorów, buraków, dyni. Doskonałe jest również wino z żyta, podobnie jak z pszenicy, kukurydzy i miodu. Wino z żyta jest bardzo dobre, przypomina wino gronowe, a przy tym jest stosunkowo tanie, tak z powodu taniości samego surowca, jak i z tego powodu, że spos
Czytaj więcej

Zalewajka, barszcz, czy żurek ?

Obraz
Autorem artykułu jest Mira Ulowska Wracając do tradycji  nie zapomnijmy o potrawach, które były proste, tanie i nieocenione w trudnych czasach głodu dla wielu ludzi, którzy dzięki nim przeżyli. Odkąd sięgam  pamięcią, zawsze jadłam zalewajkę. Nie na co dzień, jak wspominają niektórzy, ale dość często. Z dzieciństwa pamiętam zalewajkę w której ziemniaki zostały prawie rozgniecione, a do talerza dodano świeżego masła. Mniam! Do dzisiaj kojarzą mi się smaki: masła i kwaskowej zalewajki. Od zawsze też zastanawiałam się czym różni się żur od barszczu białego i zalewajki. Technologia prawie taka sama, a jednak.  Dopiero bardzo niedawno dowiedziałam się tego. W trakcie warsztatów kulinarnych, towarzyszących Objazdowemu Festiwalowi Filharmonii Łódzkiej "Kolory Polski",  w Karczmie "Raz na Wozie" wprowadzono uczestników w arkana znanej, ale niedocenianej sztuki gotowania zalewajki, żuru i barszczu białego. Wprawdzie to tylko bardzo subtelne różnice, ale są.
Czytaj więcej